hayattan ne kaldı bakınca geriye
ne sevdalar yaşadım gitti nereye
sanki kederden bir güz ayrılık
mavi hüzünden bir güz ah ne yazık
bir sen kalsaydın ne olur ömrüme
yorgun kanayan sevdamı gönlüme

kalmadı mecalim sen yoksun güçsüzüm
hayat ne zalim bir başıma öksüzüm
ıslak üşütür beni yalnızlık
sensiz ürkütür gece karanlık
efkar sarıyor ışıksız gökyüzüm
naçar ömrümün ismin bir son sözüm

YASEMİN GÖKSU

Gel Gönül - Yasemin Göksu

Yar benden uzaklarda sureti kalptedir bekler yad ederim
Gönlüm hep tuzaklarda sever deyip yalana tamah ederim

Sızlar içim ah hatıralar bende
Bilmem niçin aklım bu ılık tende
Gel gönül bu aşkı unut sende

O yar bize neler etti
Yaktı da sineyi viran etti
Aşk ile çarpan bu kalbi attı da yerlere talan etti

Gel gönül bu aşkı unut sende

Yüreğim titrer hala istemem o yar keder alsın ahımdan
Yadigar kaldı bana acılı bir beste saba makamından

O yar bize neler etti
Yaktı da sineyi viran etti
Aşk ile çarpan bu kalbi attı da yerlere talan etti

Gel gönül bu aşkı unut sende

sorma ateşten güle sorma öptüğüm tene
yıllar eskiten bir keder akar deli gönlüme
kalan ne söylesen de zaman eski bir nehir
akar deli gönlüme sensiz ateşten gece
korsun eriyen tende zaman o eski kör nehir
sorma yurdum ah nerde ağla kalbime

o mahzun geçen yorgun yıllarda
o kara hançer bağrımda
suskun her hece kanar bağrımda
sorma ey ülkem kalbim yanıyor sorma
sorma ağla kalbimde

dönsen ateşten güle ruhum doğduğum ülke
açsam o parlak tenimle aksam deli gönlüme
sensin doğduğum ülke
sensin umudum sende
sorma kalbime
ağla kalbimi dinle