Bir Türkü Söylüyorum Gök Mavisi
Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Yıldızlar dolar içime
Dağ başını duman almış
Uğuldayan rüzgar dinmiş, kesilmiş cihanın nefesi.

Dokuzu beş geçe Dolmabahçe’de
Kemal’im uyuya kalmış.

Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Derin olur son uykular uyanılmaz.
Göklerde gözlerinin aksi
Millet yedisinden yetmişine kadar
Melül mahzun yollara bakar
Hasretine dayanılamaz.

Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Ağaçlar çıplak, mevsim sonbahar.
Kahpe felek o gün yürekten güldü
Yakından duyuldu toprağın sesi, yakından
Millet yedisinden yetmişine kadar
Yollara döküldü.

Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Dağ taş selam durdu, ayağa kalktı toprak.

Alev alevdi göklerin nefesi
Kurtlar kuşlar ağlayarak
Yollara döküldü birden
Bütün bulutlar o gün al aldı
Bir şey eksildi yeryüzünden
Millet ardından bakakaldı.