Yedi Kız

Hiç dokunulmamış gülümseme
Gözlerimin arkasında parlıyor

Başımın üstünde bilge bir kuş
Dikkat kesilmiş zihnimi izliyor

Toprağa attığım her adımda
Ölüm ayaklarımı gıdıklıyor

Sırtımı dayadım yaşlı ağaca
Güneşe ilk kökleri inanıyor

Ellerimde ışık çekirdekli meyve
Topraktan güneşe yol oluyor

Gecenin sessiz nefesi ile kalbimi
Dolunayın sükuneti sarıyor

Nokta kadar bir sevgi
Ruhumun sonunda benden saklanıyor