Aziz Dostum Bulut

Bir hüzün belirdi yine o kara bulutun gözlerinde,
Hasreti gördü ya yüreğimde, sadece bakışları kaldı bende.
Ağlamaklı ve yürek burkan garipsenmiş bir bakışla,
Gürültüsünü son sesi ile çıkartarak coşuyor gökyüzünde..

Ve tekrardan yağmurla doldu o gamzeli yanakları,
Acaba bir daha yağdırır mıydı hazan yağmurlarını?
Vefa bu muydu? Olmamalıydı, olamazdı;
O’nun sitemi aslında sadece banaydı..

Bir tek o biliyordu içimdeki vefa duygusunu,
Bir tek o hissediyordu yüreğimdeki aşk uğultusunu.
Bir tek o görüyordu gözlerimdeki aşk buğusunu,
Bir tek o seziyordu yüreğimdeki terkedilmiş burukluğu..

Kapanmamış kapımın aralığından usulca bakıyordu,
Tüm terkedilmişliğime önce çıkışıyor sonra susuyordu.
Aklı benli gözleri yine hırçınca yağmurluydu.
Serzenişime bir tek o çare bulurdu,
Şimdiyse gözlerindeki yağmurlar son buldu.
En önemlisi, gözleri yağmur yerine kanlarla doldu..

Umut edilen yârenden vazgeçip, vefayı gerçek dostta arayanlar için!..

Yazar: DrunK Tarih:02.09.2008 Saat:23.46

SaGoL