AYRILIK HEDİYESİ şimdi saat sensizliğin ertesiyıldız dolmuş gökyüzü ay-aydınavutulmuş çocuklar çoktan sustu bir ben kaldım tenhasında geceninavutulmamış bir ben...şimdi gözlerime ağlamayı öğrettimki bu yaşlarutangaç boynunun kolyesi olsunbu da benden sana ayrılığın hediyesi olsunsoytarılık etmeden güldürebilmek seniekmek çalmadan doyurabilmekve haksızlık etmeden doğan güneşebütün aydınlıkları içine süzebilmek gibimülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun..şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorumbu son olsun be..bu son olsun! bu da benim sana ayrılırken mazeretim olsun! şimdi saat yokluğunun belasısensiz gelen sabaha günaydın! işi-gücü olanlar çoktan gittibir ben kaldım voltasında sensizliğinhiç uyumamış bir ben...şimdi dişlerimi sıkıpdudaklarıma kanamayı öğrettimki bu kızıl damlalarkörpe yanağında bir veda busesi olsunbu da benden sana heba edilmiş bir aşkınson nefesi olsun...kafamı duvara vurmadan tanıyabilmek senibeyninin içindekileri anlayabilmekve yitirmeden, yüzündeki anlık tebessümübütün saatleri öylece durdurabilmek için çıldırasıya paraladım kendimilanet olsun! artık sigarayı üç pakete çıkardım gündeolsun be! ne olacaksa olsun! bu da benim sana ayrılırken şikayetim olsun(gözyaşım utangaç boynunun inciden kolyesi olsun her damla vefasız teninde bir veda busesi olsun isterim sende ben gibi yan ömrüne hep ağla hep ağla bu benden son dua bu benden ayrılık hediyesi olsun)YUSUF HAYALOĞLU
SaGoL
1 sayfadaki 1 sayfası
Anasayfa 
Konu: Ayrılık Hediyesi... 
